Historia ZHR
Zmiany społeczno - polityczne jakie dokonały się w Polsce po Drugiej Wojnie Światowej nie ominęły także i organizacji harcerskiej. Co więcej, organizacje młodzieżowe, w tym Harcerstwo w szczególny sposób, zaczęto poddawać indoktrynacji politycznej. Ówczesne władze polityczne uznały za zbędną nawet nazwę ZHP. W ramach utworzonego komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej ( ZMP ), powołano Organizację Harcerską ( OHZMP ). Nowe struktury, metodyka pracy, wartości wychowawcze, ideały - nie miały nic wspólnego z Harcerstwa, jego założeniami i celem, który sobie stawiało.
Jak mogli patrzeć na to harcerze, harcerki i instruktorzy "Szarych Szeregów", "Orląt Lwowskich"..., którzy wychowani i ukształtowani na pierwszym prawie harcerskim, przysięgający na przedwojenną rotę Przyrzeczenia Harcerskiego, dla których Bóg, Ojczyzna, Miłość BliĽniego, znaczyły - poświęcić swoje młode życie w ofierze, teraz doświadczaj+/- sprzeniewierzenia wszystkiego w co wierzyli, a dla nich samych szykany, więzienie, cierpienie...!
Prawdziwy przełom w dziejach Harcerstwa w Polsce nastąpił w 1983 roku. Wszystkie drużyny harcerskie, które działały w podziemiu nie zważając na przeszkody i zagrożenie stanu wojennego, w czerwcu 1983 pokazały się publicznie w czasie wizyty Ojca Świętego w Częstochowie i w Warszawie. I znowu zaczęły się represje i nagonka ze strony władz państwowych.
12 lutego 1989 roku narodziła się decyzja powołania do życia Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. ZHR formalnie rozpoczął działalność 25 lutego 1989 roku.
"Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej jest spadkobiercą tradycji ideowej polskiego Harcerstwa istniejącego w latach 1918 - 1939 ZHP i pragnie twórczo rozwijać dorobek niezależnych środowisk harcerskich działających po 1945 roku w ZHP i poza nim".
ZHR jest organizacją powstałą z inicjatywy setek niezależnych środowisk harcerskich dla realizacji tradycyjnych ideałów służby Bogu, Polsce i Bliźnim. W odróżnieniu od związanego wówczas z partią komunistyczną ZHP, przyjęto dla organizacji nazwę ZHR.